ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

1. Στένωση της μιτροειδούς βαλβίδος: αιτιολογία, κλινικά σημεία, υπερηχογραφικά ευρήματα.
2. Φαρμακευτική αντιμετώπιση της πνευμονικής εμβολής.
3. Σύνδρομο Brugada.
4. Ενδείξεις χειρουργικής επέμβασης σε ασθενείς με ενδοκαρδίτιδα.
5. Απόλυτες και σχετικές αντενδείξεις θρομβολυτικής θεραπείας στο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.
6. Οξεία ανεπάρκεια της μιτροειδούς βαλβίδος: αιτιολογία, κλινική εικόνα – ακροαστικά ευρήματα, θεραπευτική αντιμετώπιση.
7. Μυοκαρδίτιδα: μορφές, στάδια εξέλιξης, διαγνωστικά κριτήρια και θεραπευτικές επιλογές. Ενδείξεις βιοψίας του μυοκαρδίου.
8. Συγγενής διορθωμένη μετάθεση μεγάλων αγγείων: κλινική εικόνα, διαγνωστική προσέγγιση, θεραπεία, επιπλοκές.
9. Διαγνωστική προσέγγιση δευτεροπαθούς υπέρτασης με βάση τα κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα.
10. Τρέχουσες ενδείξεις εμφύτευσης διαδερμικής αορτικής βαλβίδας και διαδερμικού clip της μιτροειδούς βαλβίδας.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ
1. Ποιό από τα παρακάτω φάρμακα δεν παρατείνει το διάστημα QT
Α. Λιδοκαίνη
Β. Προκαιναμίδη
Γ. Ιβουτιλίδη
Δ. Σοταλόλη

2. Ασθενείς με σύνδρομο Wolff-Parkinson-White εμφανίζουν παρατεταμένο διάστημα H-V
Α. Ναί
Β. Όχι

3. Η παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή εμφανίζει μειωμένο κίνδυνο αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου σε σχέση με τη χρόνια κολπική μαρμαρυγή
Α. Ναι
Β. Όχι

4. Κλινικό ιστορικό ταχυκαρδίας με σταδιακή αύξηση της καρδιακής συχνότητας συνηγορεί υπέρ
Α. Κολπικής ταχυκαρδίας
Β. Κολπικής μαρμαρυγής
Γ. AVNRT
Δ. AVRT

5. Τα παρακάτω συνδέονται με το σύνδρομο της οικογενούς υπερχοληστεριναιμίας εκτός από
Α. Ξανθώματα
Β. Πρώιμη στεφανιαία νόσος
Γ. Φυλοσύνδετη κληρονομικότης
Δ. Πολυμορφισμοί στον υποδοχέα LDL

6. Η φυσιολογική σημασία μίας βλάβης στεφανιαίου αγγείου μπορεί να εκτιμηθεί στο αιμοδυναμικό εργαστήριο με
Α. Οπτική συνεκτική τομογραφία
Β. Ενδοαγγειακή υπερηχογραφία
Γ. Εκτίμηση στεφανιαίας εφεδρείας μετά χορήγηση αδενοσίνης
Δ. Ποσοτική στεφανιαία αγγειογραφία

7. Μετατόπιση της καμπύλης πίεσης-όγκου της αριστεράς κοιλίας προς τα αριστερά και πάνω σημαίνει
Α. Μειωμένη σκληρία
Β. Αυξημένη σκληρία
Γ. Συμπιεστική περικαρδίτιδα
Δ. Συστολική δυσλειτουργία

8. Η καρδιακή αμυλοείδωση χαρακτηρίζεται από τα παρακάτω εκτός από
Α. Πάχυνση τοιχωμάτων της αριστεράς κοιλίας
Β. Πάχυνση του μεσοκολπικού διαφράγματος
Γ. Ανεπάρκεια των κολποκοιλιακών βαλβίδων
Δ. Ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδος

9. Μία διφασική απάντηση στη δοκιμασία υπερηχογραφήματος με δοβουταμίνη σημαίνει
Α. Ισχαιμία
Β. Μη βιώσιμο μυοκάρδιο
Γ. Ισχαιμία και βιωσιμότητα
Δ. Είναι μη αξιολογήσιμο εύρημα

10. Σε γυναίκα 40 ετών με αρτηριακή υπέρταση πρέπει να ελέγξετε τις νεφρικές αρτηρίες για ινομυική δυσπλασία
Α. Ναι
Β. Όχι

11. Δευτερογενή αίτια υπερλιπιδαιμίας περιλαμβάνουν
Α. Σακχαρώδης διαβήτης
Β. Υποθυρεοειδισμός
Γ. Αποφρακτική νόσος ήπατος
Δ. Νεφρωσικό σύνδρομο
Ε. Όλα τα παραπάνω
ΣΤ. Α,Β,Δ

12. Σε οξεία ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδος ποιο από τα παρακάτω είναι σωστό
Α. Αγγειοδιαστολή με νιτροπρωσσικό νάτριο χρησιμοποιείται πρίν την επείγουσα χειρουργική επέμβαση
Β. Η ενδοαορτική αντλία αντενδείκνυται
Γ. Οι αναστολείς των β αδρενεργικών υποδοχέων δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται
Δ. Όλα τα παραπάνω είναι σωστά

13. Σε πολυεστιακή κολπική ταχυκαρδία τι από τα παρακάτω δεν είναι σωστό
Α. Χαρακτηρίζεται από 3 η περισσότερα μορφολογικά Ρ
Β. Συνήθως παρατηρείται σε αναπνευστικά νοσήματα
Γ. Πρέπει να ανατάσσεται ηλεκτρικά η φαρμακευτικά

14. Σε σύνδρομο μακρού QT1 το συγκοπτικό επεισόδιο είναι πιο συχνό σε
Α. Ασκηση και ιδιαίτερα κολύμβηση
Β. Αιφνίδιο θόρυβο
Γ. Ύπνο

15. Σε σύνδρομο νοσούντος φλεβοκόμβου ο διορθωμένος χρόνος ανάνηψης του φλεβοκόμβου είναι
Α. >525 ms
B. <525 ms
Γ. >600 ms
Δ. >580 ms

16. Σε χρόνια θρομβοεμβολική πνευμονική υπέρταση ποιο από τα παρακάτω είναι λάθος
Α. Ενδείκνυται μακροχρόνια αντιπηκτική αγωγή
Β. Η χειρουργική πνευμονική ενδαρτηρεκτομή είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία
Γ. Οι αναστολείς των υποδοχέων ενδοθηλίνης είναι απαραίτητη θεραπεία

17. Σε ασθενείς με πνευμονική εμβολή τι από τα παρακάτω είναι σωστό
Α. Σε ασθενή με χαμηλή η ενδιάμεση υπόνοια πνευμονικής εμβολής η πρώτη διαγνωστική εξέταση είναι τα D-Dimers
Β. Η CTPA έχει σε σημαντικό βαθμό εκτοπίσει το σπινθηρογράφημα πνευμόνων
Γ. Σε περίπτωση υπότασης η θεραπεία πρέπει να είναι η θρομβολυτική αγωγή
Δ. Όλα τα παραπάνω είναι σωστά

18. Ποιό από τα παρακάτω δεν αποτελεί χαρακτηριστικό του συνδρόμου TAKOTSUBO
Α. Ανάσπαση του διαστήματος ST στο ηλεκτροκαρδιογράφημα
Β. Ελαφρά αύξηση των βιοδεικτών εμφράγματος
Γ. Απουσία αποφρακτικής στεφανιαίας νόσου
Δ. Αυξημένη συσταλτικότητα της κορυφής

19. Σε ποια πρωτείνη παρατηρείται γενετική ανωμαλία σε σύνδρομο Marfan
Α. ελαστίνη
Β. προκολλαγόνο
Γ. φιμπριλλίνη

20. Ποια τιμή ταχύτητας του σφυγμικού κύματος (PWV) είναι ενδεικτική βλάβης οργάνου στόχου σε ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση
Α. μεγαλύτερη από 10 m/s
Β. μεγαλύτερη από 12 m/s
Γ. μεγαλύτερη από 9 m/s
Δ. δεν έχει προσδιορισθεί ακόμη

21. Κατά την διερεύνηση αρτηριακής υπέρτασης θα διαπιστώσουμε υψηλά επίπεδα ρενίνης σε όλες τις παρακάτω καταστάσεις πλήν μίας
Α. στένωση νεφρικής αρτηρίας
Β. πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός
Γ. δευτεροπαθής υπεραλδοστερονισμός
Δ. αδένωμα παρασπειραματικής συσκευής

22. Ο καθετήρας Swan-Ganz είναι χρήσιμος για την διάγνωση
Α. Του καρδιακού επιπωματισμού
Β. Της οξείας ανεπάρκειας της μιτροειδούς
Γ. Της ρήξεως του μεσοκοιλιακού διαφράγματος
Δ. Όλα τα παραπάνω

23. Ποια είναι η ακτινολογική εικόνα της πνευμονικής εμβολής;
Α. Προβολή του μέσου τόξου της πνευμονικής αρτηρίας
Β. Διεύρυνση των κυρίων κλάδων της πνευμονικής αρτηρίας
Γ. Διάταση της δεξιάς κοιλίας
Δ. Εστιακή ολιγαιμία (σημείο Westermark)
Ε. Όλα τα παραπάνω

24. Εφόσον παραμείνει ανοικτός ο βοτάλιος πόρος (δεν χειρουργηθεί) είναι δυνατόν να προκαλέσει:
Α. Παράδοξη εγκεφαλική εμβολή
Β. Βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα
Γ. Οξύ πνευμονικό οίδημα
Δ. Διαχωρισμό της πνευμονικής αρτηρίας
Ε. Τίποτα από τα παραπάνω

25. Νόσος Fabry. Ποιο από τα παρακάτω δεν ισχύει;
Α. Παρατηρούνται υψηλά επίπεδα α-γαλακτοσιδάσης
Β. Η νόσος έχει πλήρη έκφραση στους άνδρες
Γ. Είναι φυλοσύνδετη διαταραχή του μεταβολισμού
Δ. Η διαφορική διάγνωση γίνεται κυρίως από την υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια και την αμυλοείδωση
Ε. Προκαλεί χαρακτηριστικές δερματικές βλάβες

26. Σε ασθενείς με γενετικούς πολυμορφισμούς, ποιο γονίδιο φέρουν το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο ανεπιθύμητων καρδιακών συμβαμμάτων που οφείλονται στη μειωμένη αποτελεσματικότητα της κλοπιδογρέλης;
Α. CYP2C9
Β. CYP2C19
Γ. CYP2D6
Δ. CYP3A4
Ε. CYP3A5

27. Λαμβάνοντας υπόψη τα παρακάτω σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή που είναι υποψήφιοι για αντιπηκτική αγωγή:
Ασθενής 1: : Ένας 63χρονος άντρας λαμβάνοντας μια ημερήσια χαμηλή δόση ασπιρίνης με προηγούμενο ιστορικό ενός εγκεφαλικού επεισοδίου
Ασθενής 2: Μια 76χρονη γυναίκα με αναιμία
Ασθενής 3: Ένας 68χρονος άνδρας με υπέρταση και νεφρική δυσλειτουργία
Χρησιμοποιώντας το HAS-BLED σκορ κινδύνου, ποιος ασθενής είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο για μια σημαντική εκδήλωση αιμορραγίας;
Α. Ασθενής 1
Β. Ασθενής 2
Γ. Ασθενής 3
Δ. Ασθενής 1 και 3 έχουν ισοδύναμο κίνδυνο
Ε. Ασθενής 2 και 3

28. Πρόκειται να αντιμετωπίσετε έναν ασθενή με ρυθμική ταχυκαρδία και ευρέα QRS. Πριν από την έναρξη της θεραπείας, ελέγχετε το ΗΚΓ/μα για να διακρίνετε την κοιλιακή ταχυκαρδία (VT) από την υπερκοιλιακή ταχυκαρδία (SVT) με αλλοδρομία. Ποιές απαγωγές πιθανότατα θα σας βοηθήσουν για να κάνετε τη διαφορική διάγνωση;
Α. Απαγωγές V1 και V2
Β. Απαγωγή V4
Γ. Απαγωγή V6
Δ. Απαγωγές V1-2 και V6
Ε. Καμία από αυτές δεν βοηθάει στη διαφορικά διάγνωση

29. Το υπερηχοκαρδιογράφημα δείχνει ανεύρυσμα ανιούσης αορτής χωρίς διαχωρισμό. Ποιο κλινικό σημείο θα μας οδηγήσει στην υποψία του ανευρύσματος της αορτής;
Α. Αυξημένος πρώτος καρδιακός τόνος
Β. Αυξημένος δεύτερος καρδιακός τόνος
Γ. Συστολική αρτηριακή υπέρταση
Δ. Μειωμένες σφύξεις στη μηριαία αρτηρία
Ε. Μειωμένος δεύτερος καρδιακός τόνος

30. Ποιο από τα παρακάτω δεν είναι ένδειξη για πρώιμη επεμβατική προσέγγιση σε έναν ασθενή με ασταθή στηθάγχη ή έμφραγμα του μυοκαρδίου χωρίς ανάσπαση του ST ;
Α. Πρόσφατη αγγειοπλαστική με stent της δεξιάς στεφανιαίας αρτηρίας
Β. Κατάσπαση του ST διαστήματος στις προκάρδιες απαγωγές
Γ. Μη εμμένουσα κοιλιακή ταχυκαρδία
Δ. Υποτροπιάζουσα στηθάγχη ηρεμίας ή σε χαμηλό επίπεδο δρα-στηριότητας
Ε. Μειωμένη συστολική λειτουργία της αριστερής κοιλίας (κλάσμα εξώθησης <40%)

31. Καθένα από τα παρακάτω είναι μείζον κριτήριο για διάγνωση ενδοκαρδίτιδας σύμφωνα με τα τροποποιημένα κατά Duke, εκτός από:
A . Δυο ξεχωριστές καλλιέργειες αίματος θετικές για Streptococcus bovis που ελήφθησαν σε χρονική απόσταση περισσότερη από 12 ώρες
Β. Νέα μερική αποκόλληση αορτικής βιοπροσθετικής βαλβίδας
Γ. Μονήρης θετική για Coxiella burnetii καλλιέργεια αίματος
Δ. Εύρεση μυκωτικού ανευρύσματος
Ε. Νέα ανεπάρκεια μιτροειδούς

32. Όλα τα κατωτέρω δυνατόν να αποτελούν ευρήματα της αμυλοείδωσης στο καρδιαγγειακό εκτός από:
Α. Συμπιεστική περικαρδίτις
Β. Δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια
Γ. Ορθοστατική υπόταση
Δ. Συστολική δυσλειτουργία
Ε. Περιοριστική μυοκαρδιοπάθεια

33. Όταν υπάρχουν, οι παρακάτω καρδιακοί ήχοι ευρίσκονται λίγο μετά τον δεύτερο τόνο ΕΚΤΟΣ από:
A. Κλαγγή διανοίξεως
Β. Τρίτος τόνος
Γ. Ήχος εξωθήσεως
Δ. Περικαρδιακός τόνος
Ε. Πλατάγιασμα όγκου “Tumor Plop”

34. Ασύμμετρο μέγεθος αρτηριακών σφυγμών στα άνω άκρα βρίσκονται συχνά στα παρακάτω ΕΚΤΟΣ από:
A. Αορτικός διαχωρισμός
B. Νόσος Takayasu
Γ. Υπερβαλβιδική αορτική στένωση
Δ. Αθηρωσκλήρωση υποκλειδίου
Ε. Υποβαλβιδική αορτική στένωση

35. Ποιο από τα κάτωθι είναι αληθές σχετικά με τη φυσική ιστορία της μη θεραπευθείσας αορτικής στένωσης (AoS).
A. Η μέση επιβίωση από την έναρξη των συγκοπτικών συμπτωμάτων είναι περίπου 6 μήνες
Β. Η μέση επιβίωση από την έναρξη των συμπτωμάτων συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας είναι περίπου 2 έτη
Γ. Η συγκοπή στην AoS συμβαίνει σε ηρεμία
Δ. Αιφνίδιος θάνατος σε ασθενείς με AoS συμβαίνει συνήθως σε προηγουμένως ασυμπτωματικούς πάσχοντες
E. Η εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής γίνεται συνήθως καλά ανεκτή στους ασθενείς με AoS

36. Ποιο από τα κατωτέρω σχετικά με τη στένωση του ισθμού της αορτής είναι αληθές
Α. Μετά την επιτυχή διόρθωση η υπέρταση συχνά εμμένει
Β. Η νόσος είναι συχνότερη σε γυναίκες
Γ. Προκάρδιο άλγος και αίσθημα παλμών είναι συχνά συμπτώματα
Δ. Συνυπάρχει συχνά με μεσοκολπική επικοινωνία

37. Ποιο από τα ακόλουθα σχετικά με την μεσοκολπική (ΜΚ) επικοινωνία είναι αληθές
Α. Η διαδερμική σύγκλειση της ΜΚ επικοινωνίας βελτιώνει το λειτουργικό στάδιο σε συμπτωματικούς ασθενείς, και την ικανότητα προς άσκηση σε συμπτωματικούς και ασυμπτωματικούς ασθενείς
Β. Παιδιά με επιτυχές κλείσιμο μεμονωμένου δευτεροπαθούς ελλείμματος χρειάζονται δια βίου προφύλαξη για ενδοκαρδίτιδα
Γ. Τα φυσήματα δεν είναι συχνό εύρημα σε ΜΚ επικοινωνία
Δ. Αριστερός άξονας στο ΗΚΓ συνοδεύει έλλειμμα φλεβώδους κόλπου
Ε. Χειρουργική, ή διαδερμική (με συσκευή) διόρθωση δεν ενδείκνυται σε ασθενείς με λόγο πνευμονικής προς συστηματική παροχή <2,5:1,0

38. Προεγχειρητικοί παράγοντες που προδικάζουν αυξημένο κίνδυνο καρδιακών επιπλοκών μετά από εξωκαρδιακή χειρουργική επέμβαση σε ασθενείς άνω των 40 ετών είναι
Α. Παρουσία καλπασμού S3
B. Κάπνισμα
Γ. Έμφραγμα μυοκαρδίου στο παρελθόν χωρίς ενεργό στηθάγχη
Δ. Στένωση μιτροειδούς με υπολογιζόμενο ενεργό στόμιο 2,0 cm2
E. Καλώς ρυθμιζόμενη αρτηριακή υπέρταση

39. Όλα τα κατωτέρω είναι αιμοδυναμικές μεταβολές στη διάρκεια της κύησης εκτός από:
Α. Ο συνολικός ενδαγγειακός όγκος αυξάνεται
Β. Η καρδιακή παροχή αυξάνεται
Γ. Ο όγκος παλμού αυξάνεται
Δ. Η καρδιακή συχνότητα αυξάνεται
Ε. Οι συστηματικές αγγειακές αντιστάσεις αυξάνονται

40. Ποιες από τις παρακάτω παρεμβάσεις έχουν φανεί να ελαττώνουν την επίπτωση της νεφροπάθειας από σκιαγραφικά μετά από στεφανιογραφία σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια;
Α. Έγχυση μαννιτόλης 20% προ της στεφανιογραφίας
Β. Χορήγηση κολπικού νατριουρητικού πεπτιδίου
Γ. Έγχυση φυσιολογικού ορού πριν και μετά τη στεφανιογραφία
Δ. Ενδοφλέβια χορήγηση φουροσεμίδης πριν τη στεφανιογραφία
Ε. Έγχυση ντοπαμίνης σε χαμηλή (διουρητική) δόση